Uitwedstrijden hebben een voordeel. Er gebeurt altijd wel wat op de weg er naar toe en dat geeft weer een dankbaar gespreksonderwerp.
Rob camoufleerde zijn grijze haren met een beebop kapsel (buiten de kale plekken, want die zijn al kaal en dan hoef je ze niet te scheren) of was het andersom? Het lijkt wel of Ruud het uitvoordeel ook in de gaten krijgt, want hij was er gelukkig ook gewoon bij. Dus eigenlijk waren we redelijk compleet, al was het dan zonder Joes en dat Koen aangaf weinig of niet te kunnen spelen. Hij nam dan ook de coaching over en deed dat prima.
Het had wel nog wat voeten in aarde om compleet in Reuver te arriveren. Niet zozeer dat Ruud ons een plaatselijke sight seeing tour gaf en Rob bij het bejaardenhuis wilde droppen daarbij luid toegejuigd door opa die dat als een compliment aan zijn adres zag ("hij wel, ik niet"). Echter Ruud gaf te kennen dat hij 2 voor de prijs van 1 geregeld had en toen was opa ook stil. Maar Robert spande de kroon. Hij appte dat de Maastrichtse tunnelbuizen afgesloten waren (fake news, zie verder) en dat hij dus vast zat. (geen fake nieuws, zie verder). Wetenschappelijk onderzoek heeft echter het volgende aangetoond: Robert is vroeger als kind in een ketel met toverdrank gevallen, heeft hem toen leeg gedronken en is daarvan een beetje bovenmatig uit de kluiten gewassen. Zelfs zijn DNA is loeigroot en met een goede loupe gewoon zichtbaar. Zie foto.
Het paarse stukje telt niet mee, dat is een restje DNA van een gnoe die hij voor zijn ontbijt had verorberd. Je ziet dat Roberts DNA structuur niet enorm gecompliceerd is. Wat wel gecompliceerd was is dat Robert de Maastricht tunnel binnenging en dat daardoor de boel verstopte. Tja, eigenlijk als een soort blaasvoetbalpijpje met een prop papier erin, maar dan alleen véél groter. Hij zat dus echt klem en slaagde erin om een hele verkeersader lam te leggen. Tja, met dit soort bijzondere omstandigheden is bij de aanleg geen rekening gehouden. Waarom echter de 2e tunnelbuis ook verstopt zat blijft vooralsnog een raadsel. Zou mogelijk te maken hebben met drukgradienten en dreigende grondverplaatsing, waardoor overdruk op de buisconstructie plaatsvond. Een soort tsunami effect eigenlijk, maar dan zonder water. Normale tunnelontstoppingsmiddelen werkten niet. Uiteindelijk de oplossing: Een team van artsen kwam ter plekke, haalde de gnoe uit Roberts lepmaag (hij was nog niet herkauwd), belde het natuurpark Gangelt om hun gnoe op te halen en gaven Robert een klopje op zijn rug voor het obligate boertje. Robert was dus wat leger en kon zo de tunnel net weer wel door. Niks auto in brand, dit is de waarheid.
Al met al dus met wat vertraging compleet in Reuver en daar speelden we ons veilig tegen een technisch goede, jonge ploeg door set 3 en 4 van ze af te snoepen.