Vludoc '98 d1 - Hornerhof / HHC d1 (3-1)

Bij dames 1 wordt de volgorde voor het schrijven van de wedstrijdverslagen bepaald door onze rugnummers. De vorige keer had ik de eer om over onze uitwedstrijd tegen de dames van Horn te schrijven. Ik had het geluk dat het toendertijd bijna Sinterklaasavond was, waardoor ik onze hopeloze pogingen die dag nog enigzins een positieve draai kon geven in de vorm van een sinterklaasgedicht. Dit keer was ik aan de beurt om de thuiswedstrijd tegen dezelfde dames te beschrijven.. Lekker dan! 'Mag ik niet een keer schrijven wanneer we tegen een team moeten waarbij we daadwerkelijk een kans maken om te winnen?' Riep ik donderdag nog...
Helaas ik was aan de beurt!

Zaterdag 25 maart, de zon schijnt, de vogeltjes fluiten. Dit keer geen video analyse van Cornel. Waarschijnlijk waren de beelden van de vorige wedstrijd te genant om te vertonen. Dan maar een ouderwetse bespreking; de dames hebben maar 7 handen, 3 benen en blijkbaar heel veel lange pierlala's. Een typische voorbespreking dus. Eén ding was duidelijk: ieder puntje is mooi meegenomen.

In de zaal kwamen we al snel tot de conclusie dat de dames nog altijd lang zijn. En dat ook hun inslaan er net iets indrukwekkender uit ziet als die van ons.
Maar goed, sporten is gezond, dus laten we toch maar aan de wedstrijd beginnen.

Set 1: 
Hmm het gaat eigenlijk helemaal niet zo slecht. Sterker nog, we maken zelfs een aantal puntjes! Sterker nog, we staan gewoon voor! En wanneer Ieke met haar tactische opslagen de tegenstander helemaal in de war brengt is het beslist: wij winnen een set! Yes!

Set 2:
Ah kijk eens aan. Daar gaan we weer. Binnen no time staan we flink achter. Geen idee wat de stand precies was, maar als het 16-1 voor Horn is geweest zou me dat niet verbazen. Gelukkig komen we aan het einde van deze set weer wat meer in ons eigen spel. Te laat om enigzins nog bij Horn in de buurt te komen, maar het geeft vertrouwen voor de volgende set.

Set 3:
We are back! En hoe! We serveren er lustig op los, en spelen naar ons kunnen. En dat is te zien in de uitslag: 25-12 voor ons. Wie had dat ooit gedacht!

Set 4:
Gaan we hier vandaag stunten? Eigenlijk hebben we dat al een beetje gedaan natuurlijk. We zullen zien.
Maar ook in de vierde set kunnen we ons goede spel vasthouden. Waardoor we ook deze set winnen. Oh nee sorry, toch niet: het staat pas 25-24.. we moeten nog een punt. Maar gelukkig, ook dit laatste punt slepen we binnen; we hebben toch echt gewonnen! 
Iedereen is blij en een vreugde-dansje wordt gemaakt.

Cornel is zo trots op ons dat hij het hele team op een rondje wil trakteren. Helaas moet hij er snel vandoor. Maar geen probleem hoor Cornel, wij houden die wel van je tegoed!

En ook ik ben trots; het was echt een team-effort! We hebben laten zien wat we kunnen en verdiend gewonnen. Jullie krijgen alleen geen rondje van mij.

Hopelijk kunnen we dit vasthouden en ook de laatste wedstrijden met overwinningen
afsluiten. Komt dat zien, komt dat zien..

Groetjes, Claire